Het begint langzamerhand een gewoonte te worden om
ieder jaar af te sluiten met het
Bijbelgedeelte welke we 's avonds gaan lezen. Dit jaar zal ik
Prediker 3 lezen, misschien een gedeelte waar sommige mensen depressief van worden, het lijkt soms dat alles ijdel is, maar dan zijn er toch de troostwoorden dat
God weer opzoekt, wat voorbijgegaan is. En dan kunnen we instemmen met de conclusie van de Prediker:
Daarom lijkt het mij voor de mens nog het beste vrolijk te zijn en het er goed van te nemen. Als hij kan eten en drinken en genieten van wat hij met al zijn zwoegen bereikt heeft, is dat immers een gave van God.
Hieronder het gedeelte van Prediker zoals het in de
Naardense Vertaling staat, misschien op sommige punten afwijkend dan dat we gewoon zijn, maar misschien geeft het stof tot nadenken.