Strijdwagen
ἅρμα G716 "reiswagen,strijdwagen, renwagen", מֶרְכָּבָה H4818 "wagen", רֶכֶב H7393 "Strijdwagen, molensteen",

Zie ook: Beeldbank, Strijdwagen (hemelse), Wagen,

Strijdwagen (Hebreeuws מֶרְכָּבָה H4818), een voertuig bestaande uit een wagen met daarvoor paarden gespannen en welke werden gebruikt in de oorlog. Ze worden soms beschreven als de 'tanks' van de oudheid.

Inhoud

Bijbel

De eerste vermelding van een mogelijke strijdwagen vinden we bij Jozef (Gen. 50:9). Tijdens de Uittocht lezen we dat de Farao achter het volk aangaat met strijdwagens (Ex. 14:7ev.; 15:4). In Nahum lezen we over de beruchte Assyrische strijdwagens (Nah. 2:3ev.; 3:2ev.) die al denderend over de lijken door de straten rijden.

Op enkele plekken in de Bijbel lezen we over ijzeren strijdwagens waarmee wordt bedoeld de zijkanten van de strijdwagens met ijzer of brons versterkt waren (Joz.17:18; Richt. 1:19; 4:3, 13 †). De rest van de strijdwagens waren van andere materialen om die zo licht mogelijk te houden.


Terminologie

Het Hebreeuwse woord מֶרְכָּבָה H4818 wordt meerdere keren als 'strijdwagen' (Ex. 14:25; 15:4; Joz. 11:6; etc.) of als 'hemelse strijdwagen' (Jes. 66:15; Jer. 4:13) omschreven. In het modern Hebreeuws is Merkava de benaming voor een militaire tank en in het bijzonder Israëlische tanks.

Ook met het woord רֶכֶב H7393 'wagen' wordt soms een strijdwagen bedoeld (Ex. 14:7; Deut. 11:4; etc.).

Het Griekse woord ἅρμα G716 'wagen' wordt eenmaal in de Bijbel al strijdwagen omschreven (Opb. 9:9).


Hoax: Egyptische wagenwielen in de Rode Zee

Een veel gehoorde opmerking is dat “archeologen hebben Egyptische wagenwielen en botten in de Rode Zee ontdekt, die het verhaal van de Exodus en de oversteek van de Rode Zee in de Bijbel bewijzen”. Deze claim werd door het Wyatt Archaeological Research in 1993 via een nieuwsbrief in het leven geroepen (Wyattmuseum.com) bij hun betoog dat de berg Sinaï de berg Jebel el Lawz zou zijn. Nu zijn deze organisatie en haar oprichter Ron Wyatt niet al te betrouwbaar omdat zij geen archeologen zijn.

Wyatt claimt dat een van deze wielen aan het einde van de jaren 70 vorige eeuw naar Nassif Mohammed Hassan, directeur van het Department of Antiquities, in Cairo is gestuurd (wyattmuseum.com, Significance of the Wheels). Echter dit kan op geen enkele manier worden gestaafd, daar er nergens een officiële verwijzing is dat de vondst is geregistreerd of onderzocht. Bovendien is dit wiel sindsdien compleet spoorloos en door niemand anders gezien, laat staan onderzocht. Ook zeer curieus is het dat er nooit iemand met de naam Nassif Mohammed Hassan directeur is geweest bij de Egyptische SCA of haar voorgangers (SCA, Brief History; Wikipedia, Supreme Council of Antiquities).

Ook het idee dat er nog botten zijn gevonden van de Egyptenaren is erg onlogisch omdat deze door zeedieren stellig zouden zijn opgegeten en een reden waarom er nooit lichaamsresten bij een vergaan schip uit de oudheid worden gevonden.

Een ander probleem is dat we op een van de foto's een metaalachtig wiel (wyattmuseum.com, Chariot Wheels in the Red Sea) zien, dit komt erg onwaarschijnlijk over daar we weten dat de Egyptische wielen van hout werden gemaakt en al helemaal niet in de vorm als op de afgebeelde foto. Het is dan ook een overduidelijk dat het om een vervalsing gaat en dat daarmee heel het "onderzoek" van Ron Wyatt (of diens zoon) als onbetrouwbaar geacht moet worden.


Aangemaakt op 11 oktober 2009, laatst bijgewerkt op 8 februari 2023


Koop nu

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!