Literatuur
Bijbelteksten

Levitatie

Levitatie (van Latijn levitas "lichtheid"), het uitgeschakeld zijn van de zwaartekracht of gravitatie, zodat men of iets zich vrij van de grond kan verheffen. Met natuurkundige principes zoals magneetvelden, geluidsvelden of een krachtige wind kan levitatie verkregen worden. Een voorbeeld van het eerste principe is de magnetische zweeftrein. Het tweede principe, ook wel akoestische levitatie genoemd, wordt gebruikt voor "containerless processing". Hoewel in dit geval het object lastiger is te controleren heeft het als voordeel ten opzichte van magnetische levitatie dan het object niet geleidend hoeft te zijn. De NASA heeft bij proeven voorwerpen van enkele kilo's zwaar laten zweven. In Tibet zijn gevallen bekend dat monniken grote stenen op deze manier konden verplaatsen. Het laatst genoemde principe van een krachtige wind moge bekend zijn, we weten allemaal dat het moeilijk is op op een stormachtige dag op het strand met beide voeten op de grond te blijven.

Bijbel

Ook in de Bijbel komen we een aantal passages tegen dat een profeet door de Heilige Geest wordt opgenomen en/of ergens anders weer wordt neergezet. Een van de eerste passages die we tegen komen is een opmerking van Obadja tegen Elia: Nu moest het eens gebeuren, terwijl ik van u wegga, dat de Geest des HEEREN u wegnam, ik weet niet waarheen. (1 Kon. 18:12) Dit is een vreemde opmerking, want Obadja gaat ervan uit dat Elia niet uit zichzelf zomaar weg zou gaan, maar dat de Geest van de HEERE ervoor zou kunnen zorgen dat Elia ergens anders naar toe gaat op bovennatuurlijke manier. Blijkbaar moeten we ervan uitgaan dat dit een bekend verschijnsel was bij profeten, anders had hij niet deze mogelijkheid geopperd. En inderdaad zijn er andere verwijzingen naar dit fenomeen. De allereerste keer komen we het tegen bij Henoch die wandelde met God; en hij was niet [meer]; want God nam hem weg (Gen 5:24). We kunnen stellen dat God Henoch bij zich nam en dat hier geen sprake is van levitatie. Maar in Hebr. 11:5 lezen we duidelijk dat Henoch niet stierf. Hoe dit gebeurde lezen we bij een andere situatie waar Elia plotseling wordt gescheiden van Elisa door een wagen van vuur, getrokken door paarden van vuur, en Elia steeg in een stormwind op naar de hemel (2 Kon. 2:11). Interessant is de opmerking van de profeten tegen Elisa: "Er zijn onder uw dienaren vijftig flinke mannen; laat die uw heer gaan zoeken. Misschien heeft de geest van de HEER hem opgenomen en hem op een of andere berg of in een of ander dal neergezet." (2 Kon. 2:16) Zij houden het voor zeer mogelijk dat Elia door de lucht naar een berg of een dal is verplaatst en daar te vinden is.

Ook van deze laatste mogelijkheid zijn er voorbeelden in de Bijbel te vinden, de bekendste is te vinden in het Nieuwe Testament waar Filippus halverwege de weg van Jeruzalem naar Gaza de kamerling ontmoet en na zijn doop plotseling wordt weggenomen en in Asdod (afhankelijk van waar ze zich bevonden 20 tot 40 kilometer verder) werd gesignaleerd (Hand. 8:39). Een soortgelijke situatie, zij het wat minder duidelijk komen we tegen in Ezechiël: Toen hief een Geest mij op, en ik hoorde achter mij een zwaar dreunend geluid: ‘De luister van de HEER zij geloofd in Zijn woning!’ Het was het geluid van de vleugels van de wezens die elkaar raakten, en van de wielen naast hen; het klonk als een hevig dreunen. De Geest hief mij op en voerde mij weg. Bitter gestemd en ontdaan ging ik mee; de hand van de HEER had mij vastgegrepen (Ezech. 3:12-14).

Een laatste voorval is de hemelvaart van Jezus, welke strikt genomen ook een vorm van levitatie is.

Als we de teksten bestuderen dan zien we een aantal overeenkomsten, er is sprake van een stormwind, van een groot geluid en er is onweer. Ingrediënten die reeds genoemd zijn als natuurkundige verklaringen voor levitatie. Het is zeer goed mogelijk dat God hiervan gebruik maakte (wat overigens het wonder niet kleiner maakt).

Christendom

In veel christelijke kringen kijkt men zeer negatief tegen levitatie, of correcter metafysische levitatie, omdat hier sprake zou zijn van occulte krachten. In de vroeg christelijke kerk zijn diverse meldingen van personen die leviteerden. Zo wordt van Simon Magus gezegd (Handelingen van Petrus, 3.IV) dat hij over de stadspoort kon vliegen. Petrus zou vervolgens tot God hebben gebeden om dit te stoppen, waarna Simon Magus neerstortte en door de vijandige omstanders werd gestenigd.

Ook van verschillende katholieke heiligen wordt gezegd dat zij dit konden. Van  Franciscus van Assisi wordt vermeld dat hij "zweefde boven de aarde, vaak tot een hoogte van drie, en vaak tot een hoogte van vier ellen" (1,3 tot 1,8 m, M. Summers, p. 200). Alfonsus van Liguori (1696-1787) toen hij bad in Foggia (Italië) steeg enige voeten boven de grond voor zijn gemeenteleden (M. Summers, p. 200). De gehandicapte Jozef van Cupertino  (1603-1663) werd de vliegende heilige genoemd, omdat hij zich voor lange tijd van de grond zou kunnen opheffen (Mershman, Francis. "St. Joseph of Cupertino." The Catholic Encyclopedia. Vol. 8., 1910). Anderen van wie wordt vermeld dat ze leviteerden zijn Thomas van Aquino, Savonarola, Ignatius van Loyola en Martinus van Porres, in de meeste gevallen slechts een halve meter soms enkele meters hoog. Daarnaast wordt van een aantal van deze heiligen gezegd dat ze ook de gave van bilocatie, het op twee plekken tegelijkertijd verschijnen, hadden.

Overig

Ook buiten de Bijbel vinden we regelmatig verwijzingen naar levitatie. Babylonische geschriften vermelden bv. dat geluid een steen kan verplaatsen.

De stad Nan Madol welke in een lagune van het eiland Pohnpei (Micronesië in de Stille Oceaan) is gebouwd, zijn netjes opgestapelde hopen basaltblokken die vaak een paar ton per stuk wegen gevonden, volgens de legende zou de tweeling Olisihpa en Olosohpa deze reusachtige stenen met behulp van levitatie en een draak op hun plaats hebben gelegd (Woensel).

Tegenwoordig wordt levitatie veelal toegepast bij oosterse mysteriegodsdiensten.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!