Python (godin)
Πύθων G4436 "Python, geest van waarzeggerij, aarddemon, waarzegger",

Zie ook: Afgoden, Demonen, Slangengod, Waarzeggen,

Python (Gr. Πύθων Pýthōn); Een Griekse slangengodin met haar hoofdheiligdom in Delphi, waar ook het orakel van Themis was.

Inhoud

Bijbel

In de Bijbel wordt de godin alleen genoemd als een waarzeggende geest (πνεῦμα πύθωνα pneuma pythōnos̱ "Pythonische geest") bij een slavin in Thyatira die Paulus en zijn medewerkers achternaliep (Hand. 16:16) en constant riep "Deze mensen zijn dienstknechten van God, de Allerhoogste, die ons een weg naar de zaligheid verkondigen" (vs. 17). We moeten hierbij niet denken dat deze waarzeggende bezeten slavin een priesteres was van het Delphi orakel, maar eerder dat haar meesters dit verkondigden om zo meer klandizie te krijgen voor hun handeltje.


Geschiedenis

De godin Python, ook wel Delphine genoemd, was een demon in de Griekse mythologie, een dochter van de godin Gaia ("de Aarde") en een Chtonische godheid, welke na de zondvloed van Deukalion uit het achtergebleven slijk werd geboren.

Volgens de Griekse traditie, werd Python de Chtonische vijand van de godheid Apollo, die haar wist te verslaan en haar heiligdom en orakel van Themis (het meest bekende in de Griekse oudheid) bij de Castalische bron te Delphi (welke toen nog Pytho heette; Hymn to Pythian Apollo, l. 254-274) voor zichzelf innam en ook haar naam als een titel voor zichzelf nam. Volgens een traditie versloeg Apollo de Drakaina Delphine (Homerische hymne aan Apollon, V. 300-374), terwijl een andere traditie vermeld dat toen Zeus lag bij de godin Leto, en ze zwanger werd van Artemis en Apollo, Hera (de vrouw van Zeus) jaloers was en Python op Leto afstuurde en in het hele land liet achtervolgen, zodat ze niet kon bevallen waar de zon scheen (Hyginus, Fabulae, CXL). Toen Apollo later groot was geworden nam hij wraak voor zijn moeder en doodde de demon Python en nam haar heiligdom over. De naam van de stad Pytho wordt dan verklaard naar het rottende (πύθειν) lichaam van de slang veroorzaakt door Hyperion "de dag" of Helios "de zon" (Homerische hymne aan Apollon, V. 363-369).

Deze mythe is beschreven als een allegorie voor de verspreiding van de mist en dampwolken die komen uit de vijvers en moerassen (Python) door de stralen van de zon (de pijlen van Apollo; cf. George Edwin Rines, "Python, in Greek mythology". Encyclopedia Americana, 1920).

Dansende maenad PythonDe priesteres van het orakel te Delphi werd bekend als de Pythia, naar de plaatsnaam Python.

Wordt verder genoemd bij diverse oude Griekse schrijvers (Apollodorus, Bibliotheca, I 4.1; Nonnus van Panopolis, Dionysiaca, IX 251; Ovidius, Metamorfosen, I 438-462; Statius, Achilleïs, I 563).


Koop nu

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!