Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Olijfberg, een plek in Jeruzalem.
In het Oude Testament wordt de olijfberg opvallend weinig genoemd. De eerste keer is "David ging de helling van de Olijven op" ( 2 Sam 15:30) en iets verder (vs 32) lezen we dat daar een gebedsplaats was. Zeer waarschijnlijk, gezien de gewoonte van de oude volken om te aanbidden op de toppen van bergen, was hier een heiligdom.
In het volgende hoofdstuk (16:1) lezen we dat David als hij deze berg passeert hij SIba, de dienaar van Mefiboset, tegenkomt en vervolgens via Bachurim (2 Sam 16:5) richting de Jordaan (vs 14) gaat. Bachurim wordt tegenwoordig geïdentificeerd met het hedendaagse Rash et Tmim.
Een connectie tussen de berg en heiligdommen kan gemakkelijk worden gelegd, zoals de plaats Nob (de stad van de priesters) en de geschiedenis van David en de priester Ahimelech (1 Sam 21:1; 22-9, 11 en 19). en een andere plaats waar priesters woonden, Anatoth (het moderne Anata, cf. Jer 1:1), welke net noordelijk van de olijfberg ligt. Daarnaast bouwde koning Salomo op de meest zuidelijke top heiligdommen voor "Kemos, de gruwelijke god van Moab, en ter ere van Moloch, de gruwelijke god van de Ammonieten." (1 Kon 11:7ev; 2 Kon 23:13). Interessant is het woord משׁחית "Mashit" welke in 2 Kon 23: 13 wordt genoemd en "verderf, verwoesting" betekent en een woordspel is op משׁחה "zalven".
De laatste passage waarin de berg in het OT wordt genoemd is Zacharia 14: 4: "En Zijn voeten zullen te dien dage staan op den Olijfberg, die voor Jeruzalem ligt, tegen het oosten; en de Olijfberg zal in tweeen gespleten worden naar het oosten, en naar hetwesten, zodat er een zeer grote vallei zal zijn; en de ene helft des bergs zal wijken naar het noorden, en de helft deszelven naar het zuiden." Een reden waarom tegenwoordig veel Joden daar begraven liggen.
In het Nieuwe Testament wordt de Olijfberg en met name Gethsemane genoemd als plaats waar Jezus bad vlak voor de kruisiging.
De Dominus Flevit (Latijn: "De heer weende") is volgens overlevering de plaats op de olijfberg waar Jezus voorafgaande aan intocht in Jeruzalem de stad aanschouwde en huilde over het lot van de stad (Lukas 19:37-42).
In 1955 bouwden de Franciscanen de huidige kerk naar het ontwerp van de Italiaanse architect Antonio Barluzzi. De kerk heeft de vorm van een traan en op de hoeken staan kruiken in de vorm van een traan (naar Psalm 56:9).
Voor de bouw werden er eerst opgravingen verricht, waarbij oa. een graftombe uit de bronstijd en een necropolis, die tussen 136 v.C. en 300 n.C. in gebruik was geweest, werden gevonden. Ook werden de resten van een Byzantijns klooster uit de 5de eeuw gevonden. Een gedeelte van de mozaïekvloer van dit klooster is terug te vinden in de huidige kerk.
Aangemaakt 26 maart 2005
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!