Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Zout (Hebreeuws מֶלַח H4417, Grieks ἅλας G217) is een chemische verbinding tussen positieve en negatieve ionen, respectievelijk kationen en anionen (IUPAC, Salt. Compendium of Chemical Terminology (Release 2.3.2) (International Union of Pure and Applied Chemistry)). Deze ionen zijn door elektrostatische aantrekkingskrachten aan elkaar gebonden. Een zout is in vaste aggregatietoestand een kristallijne stof waarin de positieve en negatieve ionen in een kristalrooster zijn gerangschikt.
In het dagelijks taalgebruik wordt met 'zout' keukenzout (natriumchloride: NaCl) bedoeld.
Het zout in die tijd was vermengd met allerlei stoffen, die het konden doen bederven. Fl. Josefus vermeld dat Herodes een voorraad zout uit de tempelbewaarplaats, die bedorven was, in de voorhoven liet gooien en zo door de mensen liet vertrappen. Dat verklaard waarom zout smakeloos kon worden, maar waarom werd zout in de tempel bewaard. Als eerste zout is bederfwerend en was in die tijd van groot belang. In de Bijbel wordt gesproken over een zoutverbond tussen God en David (2 Kron 13:5) een verbond welke eeuwigdurend is en bestand tegen bederf.
In Leviticus wordt daar dieper op in gegaan: En alle offerande uws spijsoffers zult gij met zout zouten, en het zout des verbonds van uw God van uw spijsoffer niet laten afblijven; met al uw offerande zult gij zout offeren. (Lev 2:13) Door de spijsoffers te zouten werd het bederfwerend en symbool van duurzaamheid en onvergankelijkheid. Zout is bederfwerend en was in die tijd van groot belang.
Veel zout werd in die tijd uit de omgeving van de Dode Zee gehaald, een bekend voorbeeld dat daar veel zout was is de geschiedenis van de vrouw van Lot.
Het zoutgehalte in de Dode Zee is zeer hoog, ook in het nabijgelegen gebergte is erg zouthoudend. Sommige delen zijn volledig van zout, door wegstromend water ontstaan er grotten die zeer koud aanvoelen (zout heeft een hydrologische werking)
In de scheikunde worden twee soorten zouten onderscheiden:
De opvallendste stof in zeewater is een mengsel van zouten. Deze worden voortdurend aangevuld door rivieren die deze zouten uit het aardoppervlak oplossen en zo afvoeren. Bij de verdamping van het zeewater blijven deze zouten achter, waardoor in de loop der tijd het zeewater steeds zouter zal worden.
Omdat zout in vroegere tijden vrij zeldzaam was, werd het vaak gebruikt als betaalmiddel. Zo kregen Romeinse soldaten vaak ook een deel van hun loon in de vorm van zout. Deze portie zout noemden ze ‘Salarium’ waar ons woord salaris vandaan komt.
In de hoogtijdagen van de trans-Saharahandel was zout zijn gewicht in goud waard. Het werd gewonnen in zoutmijnen in het uiterste noorden van Mali. Op de markt van de Malinese stad Djenné (een belangrijk handelscentrum) werden kolanoten, goud, ivoor en slaven uit het zuiden verhandeld tegen zout, boeken, sieraden, koper en textiel uit het noorden.
Aangemaakt 9 april 2005, laatst bijgewerkt 21 februari 2020
  |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!
