Had ik een vorige keer meer de gangbare beschrijving van de Behemoth besproken, deze keer wil ik iets meer ingaan op alternatieve theorieën. Een lezer maakte mij al attent op het feit dat men de Behemoth als poetische beschrijving van het Nijlpaard moet lezen. Er zijn echter nog meer aanwijzingen dat het niet om een Nijpaard gaat. Had ik de vorige keer gesteld dat verschillende onderzoekers zeiden dat Behemoth een Egyptisch leenwoord p-ehe-mau zou zijn, anderen stellen dat dit helemaal niet zo is en dat er helemaal niet zo'n Egyptisch woord bestaat.

Gunkel ("Schöpfung und Chaos," p. 62) suggereert dan ook dat met de Behemoth en de Leviathan het moet gaan om een soort voorwereldlijke monsters net als de Tiamat. Maar zoals Tolkien reeds heeft gezegd, in iedere mythe zit wel een waarheid, zijn er vooral veel creationistische onderzoekers die uitgaan dat deze voorwereldlijke monsters in werkelijkheid dinosauriërs zouden zijn geweest. Het aardige van dit soort theorieën is dat men dan direct in superlatieven gaat denken. Toen de eerste botten van dinosauriërs werden gevonden en onderzocht werd de Iguanodon als een van de eerste gevonden, en direct tot Behemoth gebombardeerd (The Magazine of Natural History and Journal of Zoology, Botany, Mineralogy, Geology and Meteorology [1835], p. 312-320), later toen men de fossielen van nog grotere dieren ontdekte, werd deze Iguanodon direct vervangen door deze grotere dieren.


De vraag is, zijn er wetenschappelijke onderbouwingen voor dit soort theorieën. Niet ontkent kan worden dat er vele mythes zijn over draken, welke opvallend veel lijken op dinosauriërs. Ook kan niet ontkent worden dat de afgelopen jaren DNA is gevonden van deze dieren, wat suggereert dat ze niet miljoenen jaren maar slechts tienduizenden jaren geleden zijn uitgestorven. Echter de beschrijving die deze creationisten geven, zijn vaak zeer summier en ook op een andere manier te verklaren.

Een belangrijk punt welke ik mis in hun theorieën, is dat God hier zelf spreekt EN dus wijst op deze voorwereldlijke dieren, met andere woorden, op het moment dat de schrijver van Job dit opschreef hoefden deze dieren niet meer te bestaan. Vergelijk dit met Genesis 1, ook hier is God aan het woord en was er nog geen één mens die aanwezig was.