Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
In Mattheüs 25:10 lezen we dat als de bruidegom gekomen is dat de 'deur op slot gaat', dit heeft waarschijnlijk te maken met het voltooien van de symbolische jacht op de bruid. In de liefdesliteratuur zien we dat de liefde als een soort jacht wordt beschouwd, waar de jager/jageres jacht maakt op een dier (=de vrouw of man). Als de bruidegom op het feestterrein is gekomen vind het huwelijk plaats en het sluiten van de deur is een laatste symbool dat de bruid van de bruidegom is.
In Johannes 2:1 lezen we dat een bruiloft op de "derde dag" wordt gehouden. In Hebreeuws hebben de dagen geen namen (met uitzondering van de Sabbat), man gaf ze gewoon nummers. Met de “derde dag” wordt dan ook de dinsdag genoemd. In de meeste commentaren lezen we dat bruiloften bij voorkeur op dinsdag werden gehouden omdat in de scheppingsverhaal op de derde dag tweemaal ki tov (het is goed) wordt gebruikt (Gen 1:9-13).
De vraag is of dit inderdaad een correcte uitleg is, want vroeger hadden de Joden de gewoonte om op de vierde dag te trouwen, daar de gerechtshoven op donderdag zitting houden en als de man een klacht heeft betreffende de maagdelijkheid zodoende direct ’s ochtends naar het gerechtshof kan gaan (Mishna Ketubot 1.1). In de Talmud lezen we dat de voorkeursdag de woensdag is, maar dat in tijden van gevaar de rabbi’s geen bezwaren hadden om op de dinsdag de huwelijksvoltrekking te sluiten (Bavli Ketubot 3b). Het gevaar verwijst naar de gewoonte van Romeinse officieren om Joodse bruiden te verkrachten (het “ius primae noctis”) en door een dag eerder te trouwen zou dit dan worden voorkomen (cf. Jewish Encyclopedia, JUS PRIMÆ NOCTIS). Als dit inderdaad zo is, dan is het logisch dat in de bovengenoemde passage wordt gesproken over de “derde dag” omdat dit afwijkend is van de gewoonte.
Volgens sommigen is het “ius primae noctis”, het recht om als “heer, meester” een bruid te nemen voor ze trouwt een hoax, echter in de meeste betogen verwijst men dan naar de Middeleeuwen. Kijken we naar oude bronnen zoals Herodotus (Historiën iv.168) en de Gilgamesh (i.76, cf. Gilgamesh and the ius primae noctis (Fs. Stolper, SAOC 68, 2014) dan zien we dat deze gewoonte ook daar mogelijk worden genoemd.
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!