Telestichon

Zie ook: Beeldbank, Artikelen Blog, Acrostichon, Dichtkunst, Stijlfiguur,

Een telestichon (van het Griekse τέλος télos = einde en στίχος stíchos = regel) is een gedicht waarvan de laatste letters van de opeenvolgende regels of strofen een naam of zinsnede vormen. Het tegenovergestelde wordt een acrostichon genoemd.

Inhoud

Bijbel

Casper Labuschagne vertelde tijdens een lezing aan Klaas Spronk dat dit ook voorkomt in Nahum 1:1-3 (The Line - Acrostic in Nahum 1: New Evidence from Ancient Greek Manuscripts and from the Literary Analysis), in dit geval יהוה JHWH (zie de rode letters aan de linkerkant; cf. C. Labuschagne, Numerical Features of the Book of Nahum, p. 2):

מַשָּׂ֖א נִֽינְוֵ֑ה סֵ֧פֶר חֲזֹ֛ון נַח֖וּם הָאֶלְקֹשִֽׁי׃

אֵ֣ל קַנֹּ֤וא וְנֹקֵם֙ יְהוָ֔ה נֹקֵ֥ם יְהוָ֖ה וּבַ֣עַל חֵמָ֑ה
נֹקֵ֤ם יְהוָה֙ לְצָרָ֔יו וְנֹוטֵ֥ר ה֖וּא לְאֹיְבָֽיו׃

יְהֹוָ֗ה אֶ֤רֶךְ אַפַּ֙יִם֙ [וּגְדֹול־ כ] (וּגְדָל־כֹּ֔חַ ק) וְנַקֵּ֖ה לֹ֣א יְנַקֶּ֑ה
יְהוָ֗ה בְּסוּפָ֤ה וּבִשְׂעָרָה֙ דַּרְכֹּ֔ו וְעָנָ֖ן אֲבַ֥ק רַגְלָֽיו׃

Deze ontdekking werd gedaan naar aanleiding van Adam van der Woude die had opgemerkt dat de eerste letters van Nahum 1:2-3a het pers. vnw. אני ani "ik" vormen en een vergelijking maakte met de Assyrische acrostichons met het pers. vnw. anaku (A.S. van der Woude, The Book of Nahum: A Letter Written in Exile, OTS 20 (1977), 108-126; speciaal p. 123). Deze vorm van poëzie is verder onbekend in de Bijbel, maar komt regelmatig voor in de Mesopotamische koninklijke teksten (W.M. Soll, "Babylonian and Biblical Acrostics", Biblica 69 (1988), 305-323).


Enkele Voorbeelden

Aan het slot van het Brusselse handschrift van Reinaerts historie (ed. Hellinga, 1952), heeft de kopiist Claes van Aken zijn naam zowel van onder naar boven in de slotletters van de laatste twaalf versregels als in de slotletters van de (binnen)rijmwoorden (mesostichon) vervlochten:

7794
7795
7796
7797
7798
7799
7800
7801
7802
7803
7804
7805
Nv Jnt gemeyn. vijnt men certeyn
Die reynaerts ze. nv volgen me
Al sonder saeck. Jc geef die wraeck
Hoe dattet ga. den heer hier na
Die coninck fijn. die alle pijn
Sel rechten dra. by synen ra
Dees reynaerts nv. dien sijn niet rv
Als reynaert is. mer zijt des wis
Het sijn al re. wi menschen le
Als ic versta. die wtten pa
Gedwaelt sijn snel. god brengse wel
Tsy cort off lanc. Jn themels sanc

Het rijmpsalterium van Ulrich Stocklin von Rottach, Abt te Wessobrunn (1438-1443) is zowel een acrostichon als telestichon. Verder begint en eindigt het gedicht op tweevoudige wijze met MARIA (P. Vincentius van Wijk, p. 101):

1 Matrem Altissimi Regis In AnimuM
Meum deposui laudare cantico,
Cujus oramine a malis variis
Tutamur ocius et bonis fruimur.
2 Amore etenim cogor et gratiA
Ejus quam reperi laude dignissimam,
Carmen depromere, quamvis dissimile
Ipsius meritis atque praeconiis.
3 Regina gloriae, cunctis praestantioR
Sanctis in coelica aura degentibus,
Auditum aperi petiunculis,
Quibus subordior, te Virgo, aggredi.
4 Iuva ingenium mis(eri), tui famulI,
Ut digne proferam tua praeconia,
Quibus extolleris a iustis iugiter,
Quorum participem me posco fieri.
5 Auctori omnium virtus et gloriA,
Patri et Filio atque Paraclito,
Qui te ex gratia dant nobis miseris
Matrem Ac Reginam In Affluentia.

Aangemaakt op 19 december 2014


Koop nu

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!